บทที่ 1409

เถียนเป่าเบะปาก “ต้องใช่แน่ๆ ทำให้พวกเราตกใจกลัว น้องชายตัวแสบ หม่ามี้รีบตีเจ้าน้องชายตัวเหม็นเร็ว!”

น้องชายหัวเราะแห้งๆ รีบเอามือกุมก้นตัวเองอย่างรวดเร็ว

แต่ที่น่าแปลกใจก็คือ “การถูกตี” นั้นไม่ได้เกิดขึ้น

“ไปกันเถอะ ไปกันเถอะ” เซี่ยอันห่าวอยากจะ "จัดการ" เจ้าเด็กตัวแสบอย่าง "นุ่มนวล" จริงๆ แต่โชคร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ